✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨
استاد محمد شجاعی

#حرف_اول

※ #لااله‌الا‌الله یعنی:
بعد از سی سحر اُنس، حالا دیگر خواب به چشمانت نمی‌آید!

نگاه میکنی به خودِ الآنت،
و خودِ سی روز پیشَت …
انگار آن خودت سنگینی بیشتری داشت،
بندهایی که به زمین بندش کرده بودند و نمی‌گذاشتند بپّرد، بیشتر بودند.

الآن سبک تری،
راحت تری،
بعضی چیزها اعتبارشان را برایت از دست داده‌اند و دیگر دستشان به دلت نمی‌رسد که دلربایی کنند…

※ اینطور نیست؟
استاد محمد شجاعی:
#حرف_دوم

※ اما هنوز خیلی راه مانده تا لااله‌الاالله

چه عجیب سلوکی است این لا اله الا الله ….
انتهای مسیر، هرگز بسته نیست،
و تو به اندازه‌ی این اِله، جا داری این جاده را سلوک کنی!
تو تا بی‌نهایت، جا داری برای عاشق شدن،
برای چشیدن هیجان عشق!

※ و این جاده هر ثانیه، هیجان جدیدی برای رو کَردن دارد.
استاد محمد شجاعی:

#حرف_سوم

※ عزیزترین کسانی که عمرت را برایشان گذاشته‌ای، درست جایی رهایت می‌کنند،
جایی فراموشت می‌کنند،
جایی هوایت را ندارند،
جایی تنهایت می‌گذارند که ….

و این تازه شروع ماجرای #لااله‌الاالله است.
و یافتن آغوشی که فوق همه‌ی آغوشهاست.

رها کن و برو …
تو به میزانی خواهی رسید،
که بتوانی رها کنی و بروی!

و به میزانی از روبرو سهم خواهی داشت،
که چشمانت دیگر جز روبرو را نبینند.
استاد محمد شجاعی:

#حرف_چهارم

رها کن و برو،
عالَم، جهان اندازه هاست،
و پوشیدن جامه‌های بزرگتر، مستلزم تنگ شدنِ جامه‌های امروز است.

#اوست که جز او، جامه‌ای برای پوشیدن،
پناهی برای لانه گزیدن،
چشمانی برای خیره شدن،
و آغوشی برای حل شدن … نیست!

※ #اوست که در پسِ هر رها کردن و رفتن،
یک پوسته از روی جانت بر‌میدارد،
و تو را به لمس آنچه در نزد اوست، بیشتر راه می‌دهد.
استاد محمد شجاعی:

#حرف_آخر

※ الله لا اله الا هوَ الحیّ القیّوم
#اوست تنها حقیقتِ زنده‌‌ای که قیّم است!

درست شبیه قیّمی که در گلدانی می‌کارند تا تکیه‌گاه ساقه‌های نازک باشد و به سمت بالا رهنمونشان کند!

※ جز او تکیه دادن …
جاده‌ای انحرافیست در مسیر #لااله‌الاالله !

سنگینی را تنها روی حیّ قیّومی باید انداخت، که یگانه حقیقت زنده برای دل دادن است!

#استدیو_انسان_تمام

استاد شجاعی